Stress
Drodzy Rodzice,
Dzieciństwo to nie tylko czas beztroski i szczęścia. Dzieci przeżywają wiele stresujących dla nich sytuacji, np. stres w szkole, w przedszkolu, w miejscach publicznych. Objawy stresu zależą od wieku dziecka, natężenia stresu oraz czasu trwania stresującej sytuacji. Stres jest naturalną częścią życia i nie da się go uniknąć, nawet wtedy, gdy jest się dzieckiem. Nie znaczy to jednak, że w trudnych chwilach dziecko można pozostawić samo sobie.
Przejawy napięć związanych ze stresem u dzieci różnią się w zależności od natężenia stresu, czasu jego trwania oraz od wieku dziecka. Powszechne jest m.in.:
- uczucie napięcia, poddenerwowania,
- potliwość dłoni,
- drżenia kończyn lub ramion,
- przemijające bóle głowy lub brzucha.
Do objawów, które łączą się z przewlekłym stresem u dziecka, można natomiast zaliczyć:
- ssanie kciuka,
- kołysanie się,
- przewlekłe bóle różnych części ciała,
- obgryzanie paznokci,
- zaparcia,
- częste oddawanie moczu,
- tiki,
- jąkanie się,
- rozdrażnienie,
- krzyk, napady wściekłości,
- płaczliwość,
- wyrywanie włosów,
- trudności z zasypianiem, budzenie się w nocy.
Należy pamiętać, że każdy z wymienionych objawów może mieć podłoże napięciowe, ale nie musi. Dzieci często nie wiedzą, że to, co przeżywają, to stres. Co za tym idzie, dziecko nieraz nie potrafi powiedzieć, co i dlaczego się z nim dzieje, a rodzic może przez dłuższy czas nie rozumieć, że przedłużające się bóle głowy lub stany rozdrażnienia mogą mieć podłoże stresowe.
Ważne jest tłumaczenie dziecku, że stres jest naturalną częścią życia i wszyscy, co jakiś czas, musimy się z nim mierzyć. Można podzielić się z dzieckiem własnymi doświadczeniami: powiedzieć, w jakich sytuacjach mama i tata przeżywają stres, po czym go rozpoznają i jak sobie radzą. Dobrze jest zastanowić się razem z dzieckiem, co je relaksuje, co obniża napięcie. Należy również zwrócić uwagę, czy dziecko ma zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu w ciągu dnia oraz zadbać o jego dobry sen:
- wieczorem wyłączyć głośno grające sprzęty domowe,
- mówić wolniej i ciszej,
- przygasić światło,
- stworzyć atmosferę sprzyjającą powolnemu żegnaniu się z mijającym dniem.